Ազգայինը այն է, ինչ տվյալ մարդկանցխումբը ընկալում է որպես իրենը: Հատկապես վերջին դարերում, նոր ժամանակներում այդ նույնականացումը սկսեց անվանվել ազգային, մինչ այդ ազգայինը այլ կերպ էր հասկացվում՝ որպես էթնիկ, որպես մերը:

Թորոսյանը մի կողմից հոյակապ գիտեր իտալական վերածննդի ճարտարապետությունը, մյուս կողմից նրա մասնագիտական կայացման հարցում մեծ դեր են ունեցել իր ուսուցիչները՝մոդեռնիստ-ֆունկցիոնալիստ վարպետներ Սամվել Սաֆարյանը, Կարո Հալաբյանը՝ ում մոտ ասպիրանտ է եղել։

2006թ. Մշակույթի նախարարությունը ձեռնամուխ եղավ Գառնու կամրջի վերականգնման աշխատանքներին, որոնց նպատակն էր ամրակայել վթարային վիճակում գտնվող կամուրջը և վերադարձնել դրա ‘իրական’՝ նախնական տեսքը: Սակայն ո՞րն է այդ տեսքը և ի՞նչ տեսքով ի վերջո կամուրջը վերականգնվեց՝ խնդրի հիմնական հարցերից մեկն է:

Խորհրդային ճարտարապետության ավելի քան 70 տարիների զարգացման ընթացքում փոխվեցին ոճական ուղղությունները, ինչպես նաև դրանք ձևավորող արտաքին և ներքին գաղափարախոսական և գեղագիտական գործոնները:

Ինչպես երաժշտական սիմֆոնիայում մեղեդային թեմաներն են իրար արձագանքում և, լինելով ամեն մեկը մի ինքնուրույն երաժշտական թեմա, կազմում մեկ ամբողջություն, այնպես էլ ճարտարապետական միջավայրը, սկսած միավոր տարրից՝ բակից, փողոցից, հրապարակից մինչև ամբողջ թաղամասերն ու դրանք ամբողջացնող քաղաքը, կազմված է իրար հետ երկխոսող, իրար հետ հաշվի նստող, իրար փոխլրացնող ու իրար միտքը շարունակող առանձին կառույցներից:

2001 թ-ին կառուցվեց Սբ. Գրիգոր Լուսավորիչ եկեղեցին: Իր պատմական դերով և կարևորությամբ այս կառույցը մեր եկեղեցական և հոգևոր մշակույթի հավաքական մանիֆեստն է: Կամա թե ակամա: Ակամա՝ քանի որ ճարտարապետությունն ամեն դեպքում տվյալ հասարակության մշակույթի լավագույն, ինքնաբերաբար ստացվող արտահայտումն է: Կամա՝ քանի որ այդ կառույցի կերպարը նաև ծրագրավորված էր որոշակի առաջադրանքի տեսքով: Այդ առաջադրանքը պաշտոնական մակարդակով ամփոփում է մի շարք կարևոր պատկերացումներ եկեղեցական ճարտարապետության և դրա հիմքում ընկած Եկեղեցի ինստիտուտի դերի մասին: